بررسی عملکرد تکالیف مربوط به حافظه شنیداری و دیداری در سطوح اضطراب

هدف این پژوهش بررسی عملکرد تکالیف مربوط به حافظه شنیداری و دیداری در سطوح متفاوت اضطراب بود. در این پژوهش 78 نفر از دانشجویان سال اول مقطع کارشناسی دانشگاه شیراز شرکت کردند که به روش نمونه گیری خوشه‌ای انتخاب شدند. در این مطالعه از روش شبه آزمایشی استفاده شد. آزمودنی‌ها پس از پاسخ به سیاهه اضطراب بک، بر اساس میزان نمره اضطراب در 4 گروه (4 سطح) فاقد اضطراب، اضطراب پایین، اضطراب متوسط و اضطراب بالا جایگزین شدند. همه آزمودنی‌ها در معرض یک برنامه تهدید خود قرار گرفتند. سپس به آزمودنی‌ها دو تکلیف حافظه شنیداری و دیداری ارائه شد. داده‌ها با استفاده از تحلیل واریانس تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد اضطراب تنها بر تکلیف شنیداری مؤثر بوده و این تفاوت تنها میان دو گروه با سطح اضطراب متوسط و اضطراب بالا مشاهده شد. یافته‌ها نشان داد که اضطراب، عملکرد افراد را در تکالیفی که پردازش واج شناختی، حافظه فعال را درگیر می‌کند، بیشتر از تکالیف دیداری تخریب می‌کند و با توجه به این‌که گروه دارای اضطراب متوسط بالاترین عملکرد را در تکلیف شنیداری نشان داده، می‌توان گفت که سطح بهینه‌ای از برانگیختگی می‌تواند به بهبود عملکرد منجر شود.